وحیدیسم

درباره ادبیات، تکنولوژی، آزادی و ...

وحیدیسم

درباره ادبیات، تکنولوژی، آزادی و ...

بتمن علیه سوپر من، سقوط عدالت


بتمن و سوپرمن هر دو کارکترهای جذابی برای من هستند. نکته جالب سوپر من قدرت‌های فرا انسانی‌اش نیست، نکته جالب در مورد سوپر من این است که برخلاف سایر ابر قهرمانان احتیاجی به ماسک ندارد. کافیه لباس مخصوص‌اش را تنش نکند و آن عینک را از صورتش بردارد تا دیگر کسی او را نشناسد. حتی سردبیر مجله‌ای که سوپرمن در آن کار می‌کند. از آن طرف بتمن را داریم. بتمن یک قهرمان واقعی نیست، حداقل با آن تعریفی که ما از قهرمان داریم. او هیچ نیروی خارق‌العاده‌ای ندارد اما انگیزه کافی دارد تا با اسباب‌بازی‌های گران قیمت و فوق پیشرفته‌اش به جنگ خلاف‌کاران گاتم برود.  
سوپرمن فراتر از هر انسانی است. اگر از فاصله پنج سانتی‌متری به او شلیک کنیم گلوله حتی پوستش را هم خراش نمی‌دهد. در مقابل اگر ابزار بتمن را ازش بگیریم به بروس وین ضعیف و بی‌دفاع می‌رسیم. حالا این دو نفر چطور می‌خواهند با هم مبارزه کنند؟ و مهمتر از اون اینکه اصلا چرا می خواهند با هم مبارزه کنند؟ برای سوال به جواب دوم بهتر است به «فیلم سوپرمن: مرد فولادی» مراجعه کنیم. در شروع فیلم بروس وین را می‌بینم که در خیابان‌های مترو پلیس می‌دود در حالی که سوپرمن در آسمان با ژنرال زاد مشغول مبارزه است و آسمان‌خراش‌ها را هم سر راهشان نابود می‌کنند.
این اولین جرقه‌ای است که باعث می‌شود در آینده خیلی نزدیک آتش کینه بین بتمن و سوپرمن بالا بگیرد. بیشتر از این توضیح نمی‌دهم تا اگر فیلم را ندید اسپل نشود. اما واقعا ارزشش را دارد که سه و نیم ساعت وقت خود را صرف دیدن این فیلم کنیم؟! به نظرم یک بار دیدن این فیلم اشکالی ندارد به شرط اینکه ریتم کند فیلم حوصله‌تان را سر نبرد. کارگردان دوساعت تمام مقدمه چینی می‌کند برای مبارزه‌ای که سرجمع ۱۰ دقیقه هم طول نمی‌کشد. خیلی سریع و در یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای این دو قهرمان به یکباره باهم متحد می‌شوند. حضور واندرومن هم به نوبه خودش جالب است. بعد از دیدن فیلم این سوال پیش می‌آید که واقعا دلیل حضور واندرومن در این فیلم چیست؟!
به هر حال این فیلم بیشتر حوصله سربر است تا سرگرم کننده، تعلیق‌های بسیار طولانی نه تنها کمکی به فیلم نکرده بلکه مخاطب را هم از هیجان می‌اندازد.
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.